آگلونما

برگ هاى بزرگ ونیزه مانند آگلونما، ویژگی تزئینى به این گیاه داده است. خوبى آگلونما آن است که مى تواند در نور ضعیف رشد کند واین خصوصیت فقط در مورد واریته هایى مصداق دارد که برگها سبز یکدست باشند واریته هایی با برگ هاى داراى رگه هاى سفید یا زرد به نور بیشترى نیاز دارند.
بعضی از صاحب نظران اروپایى عقیده دارند که تحمل به نورکم این گیاه کندرشد، تنها خوبى این گیاه است. گفته شده است که رویاندن این گیاه در خانه بسیار دشوار است. با این همه درایالات متحده ازاین گیاه به عنوان متحمل ترین وقابل اطمینان ترین گیاه آپارتمانى نام برده شده است.
این گیاه نیازهاى خاص چندانی ندارد و مى توان به آسانى آن را پرورش داد. آن رادر گلدان کم ارتفاعى بکارید و در جایى بگذارید که دود و هواى خشک نباشد. در زمستان، اگلونما نیاز به گرما و هواى مرطوب دارد. این گیاه، کندرشد و نیازهاى غذایی آن بالاست اما به تغییر گلدان نیازى ندارد. بوته هاى جوان تقریبا بى ساقه اند، گیاهان پیرتر ساقه کوتاهى دارند که جاى برگ هاى قدیمى روى آن باقى مى ماند.

روش نگهدارى
دما: در تابستان هوا گرم و در زمستان حداقل ١۵ درجه سانتى گراد باشد.
نور: نیمه سایه یا نور درخشان باشد. اما این گیاه را باید از نور مستقیم خورشید دور نگه داشت.
آب: در زمستان، آب روى آن پاشیده شود. در سایر فصل هاى سال آب فراوان بدهید.
رطوبت هوا: ایجاد رطوبت در هوا ضرورى است. باذرات ریز آب برگها را مرطوب کنید. ولى از پاشیدن قطره هاى درشت دورى کنید. اطراف گلدان را با تورب (خزه) نمناى ببندید.
تعویض گلدان: هر سه سال یک بار در بهار گلدان راعوض کنید.
تکثیر: در بهار یا تابستان ساقه هایى راکه در قاعده گیاه است همراه برگها و ریشه هایشان از گلدان بیرون آورید و بکارید.
خواباندن هوایى نیز در مورد این گیاه امکان یذیر است.

مشکلات خاص
اگر برگ، بیج خورده یا حاشیه ان قهوه اى است هوا خیلى سرد یا سرد بى رطوبت است.اگر برگ، پژمرده یا نوک آن قهوهاى است: هوا خیلى خشک (کم رطوبت) است.
حشرات: شپشک نرم تن (آرد آلود) در محل اتصال برکى به ساقه مشکل زاست – و اگر نور زیاد باشد، کنه عنکبوتى قرمز نیز به این گیاه حمله مى کند.